Bez barier
WARUNKI DOBREJ KOMUNIKACJI Z PARTNEREM:
1. Zadbaj o zgodność treści słownych z językiem ciała, nie wprowadzaj zamieszania… Kiedy partner pyta Cię o opinię: „Jak wyglądam w tej koszuli?” a ty słowami odpowiadasz „nieźle” a wyraz Twojej skrzywionej miny świadczy, że raczej Ci się w niej nie podoba. Twój partner bardziej odbierze to co wyraża ciało, mina, gest niż niedopasowane do tego słowo.
2. Staraj się używać opisowych, nie oceniających sformułowań. Np. żona pyta męża „czy dobrze jej w tym żakiecie”, lub „czy dobry napisała artykuł”. Na co partner odpowiada, „nie no fatalnie”. Można zamiast zranienia swoich uczuć odpowiedzieć opisowo: „Wolę Cię w tym jaśniejszym żakiecie, ten jest smutny kolor” w ten sposób wyrazimy własne zdanie ale nie urazimy bliskiej osoby, czy powiedzieć: „mogłabyś w artykule to bardziej opisać a tamto skrócić i będzie lepszy”.
3. Spróbuj koncentrować uwagę na problemie, a nie na ocenie negatywnej rozmówcy, nie pouczaj i nie etykietuj go. Zamiast mówić: „Ty zawsze znajdziesz dziurę w całym” czy „Ty zawsze te swoje mądrości za 5 groszy wygłaszasz”, Możesz powiedzieć: „A może zróbmy tak co o tym sądzisz, masz jakieś inne propozycje, co możemy zrobić?”
4. Nie akcentuj swojej przewagi, staraj się by partner czuł się równy w rozmowie. Zamiast: „Przecież Ty kompletnie nie znasz się na samochodach, nie wypowiadaj się”, czy „co Ty możesz powiedzieć o komputerach”, spróbuj pytać o zdanie: A co myślisz o tym ?, A jak Ty uważasz?”. Niech partner ma szansę się wypowiedzieć czy poczuć szanowany.
5. Częstym problemem jest niedocenianie partnera, zauważ i podkreśl kompetencje rozmówcy: Jeśli wracasz zmęczony z pracy, a żona mówi Ci, że jest wykończona opieką nad Waszym niemowlakiem, nie lekceważ jej, wysłuchaj co robił brzdąc, powiedz, że to niesamowite ile zaangażowania i trudu wkłada w wychowanie, a ona odpłaci Ci również zauważeniem: „musisz być wykończony, może usiądziemy przy herbacie, czy pizzy”, Czy mąż wraca ze służbowej delegacji – A Ty nie śmiej się: czym się tak zmęczyłeś, firmowymi kolacjami – tylko doceń ile trudu wkłada partner w przygotowanie się do spotkań z klientami a on też zauważy pozytywnie: „Ale się naharowałaś przy sprawdzaniu tych prac klasowych czy pisaniu sprawozdań”. Partner, który czuje się doceniany chętniej się dzieli, tym co u niego, jakie ma plany, jakie trudności w codziennym życiu, co zbliża bardzo partnerów do siebie.
6. Staraj się być otwarty na inne niż Twój punkt widzenia, tylko ludzie usztywnieni w swym myśleniu: wiedzą wszystko najlepiej. Jeśli partner inaczej widzi pewną sytuację czy problem, ma inne zdanie na jakieś sprawy, nie zmuszaj go by koniecznie przyznał ci rację czy ni określaj jego punktu widzenia jako głupi. Nie musicie we wszystkim się zgadzać i mieć tego samego spojrzenia, wystarczy szacunek, że ktoś może myśleć inaczej.
7. Spróbuj mówić o konkretnych zachowaniach rozmówcy, które Cię ranią czy denerwują, ale unikaj przesady i własnych interpretacji. Zamiast wypominać partnerowi: „Ty nigdy nie sprzątasz po sobie” czy „nic nie umiesz zrobić do jedzenia”, powiedz mu „pamiętam jak świetnie kiedyś odkurzyłeś” czy „jaką pyszną mi kanapkę zrobiłeś”. To działa na partnera o wiele bardziej motywująco i skłania do zrobienia czegoś lepiej więcej niż negatywne uogólnienia jak: „Ty zawsze”, „Ty nigdy”. Nie interpretuj: „znowu Jesteś nadąsana, jakbyś ciągle miała te swoje dni” Zapytaj: „Hej co sprawia, że Wydajesz się niezadowolona, smutna” a może to inne uczucie czy.. ..„Zamiast powiedzenia: „Ciągle na mnie krzyczysz” czy „Wiecznie jesteś agresywny”, które uogólniają i nie mówią o konkretach, powiedz: „Proszę, żebyś nie obrażał mnie jak się kłócimy”, czy „Nie odwracaj się plecami jak rozmawiamy”.
8. Jeśli zależy Ci by komunikacja między Tobą a bliskimi przebiegała sprawnie, dbaj by kolejne wątki były ze sobą związane, nie wtrącaj dygresji, nagłych zmian tematu, szczególnie unikaj dygresji w stylu „Bo Ty znowu..”, „Ty ciągle…” czy innego oceniania czy negatywnych ocen partnera.
9. Staraj się mówić zaczynając od siebie: „ja myślę…”, „mnie się wydaje…” „mnie zależy czy mnie boli”, zamiast „wydaje się”, czy „zdaniem wielu…” Użycie pierwszej osoby, powoduje, że bierzesz odpowiedzialność, za to co mówisz, a używanie form bezosobowych czy liczby mnogiej często dezorientuje rozmówcę, wprowadzając zamieszanie czyje zdanie wypowiadasz swoje czy kogoś.
10. Kiedy słuchasz partnera, staraj się o empatię, pomyśl jak czuje się osoba, która do ciebie mówi, co Ty czułbyś na jej miejscu, to powinno pomóc żeby mniej ranić partnera i być bardziej uważnym na to co partner mówi do ciebie i co Ty mu przekazujesz.
11. Staraj się reagować na to co mówi Twój partner, pokaż, że go naprawdę słuchasz, i nawet gdy masz inne zdanie pozwól się wypowiedzieć partnerowi i staraj się nie krytykować od razu punktu widzenia bliskiej osoby. Zwracaj też uwagę na sygnały wycofania się, zezłoszczenia się drugiej osoby, gdy widzisz, że partner poczuł się zagrożony, źle zrozumiał Twoje intencje czy poczuł się zraniony, reaguj i wyjaśniaj, nie czekaj aż urośnie uraza czy żale.
12. Ważne, by pamiętać, że komunikacja to współdziałanie, kiedy Ty się swobodnie wypowiadasz, daj też szansę wypowiedzi partnerowi, bez oceny czy krytyki, dobrze byście oboje dbali o równowagę w wypowiedziach i nie przeforsowywali na siłę swoich oczekiwań uszanujcie swoją odmienność.