Przejdź do treści

Terapia indywidualna – czym jest?

  • przez

Czym jest terapia indywidualna i co Ci daje?

• Chciałbyś lepiej poznać siebie, efektywniej rozpoznawać swoje uczucia i ich źródła i mieć większą kontrolę nad emocjami i zachowaniami?

• Umieć lepiej komunikować swoje potrzeby, dbać o jasne wyrażanie swoich uczuć i myśli, dbać o siebie w kontaktach z innymi, nie zapominając o szacunku do siebie i innych ludzi?

• Zależy Ci by zadbać o własną samoocenę i poczucie wartości i lepiej radzić sobie w kontaktach z ludźmi?

• Może doświadczasz długotrwałego stresu, który Cię rozprasza i przeszkadza w codziennym życiu, utrudniając realizowanie ważnych dla ciebie zadań?

Jeśli trudno jest Ci odnaleźć się w świecie czy relacjach z bliskimi Ci ludźmi, czy może doświadczasz samotności czy napięć w codziennym życiu i Chciałbyś lepiej funkcjonować i mieć większą kontrolę nad Twoim życiem, tu jest miejsce, gdzie znajdziesz coś dla siebie.

Terapia indywidualna oddziałuje na pacjenta, w taki sposób, by jej efekty wywierały długoterminowy korzystny wpływ dla osoby zgłaszającej się na terapię. Uczestnictwo w terapii umożliwia poprawę funkcjonowania psychofizycznego, eliminację objawów lub trudności, z którymi przychodzi pacjent oraz umożliwia bardziej adekwatne odnajdywanie się w codziennej rzeczywistości.

Psychoterapeuta stwarza sprzyjającą atmosferę akceptacji, ułatwiając pacjentowi swobodne wyrażanie reakcji emocjonalnych, werbalnych czy ruchowych. Terapia ułatwia pacjentowi wgląd we własną osobowość, pomaga znaleźć źródła konfliktów i powstałych trudności. Terapeuta ułatwia pacjentowi zmniejszenia jego napięcia, wycisza powstały u niego stres, pomaga zamienić np. nerwicogenny sposób reagowania na adekwatny do sytuacji umożliwiając pozytywne relacje z otoczeniem. Psychoterapia pomaga pacjentowi stworzyć warunki umożliwiające mu nabycie większej pewności siebie, ułatwia w codziennym życiu – wyrażanie swoich myśli, potrzeb i reakcji emocjonalnych, umożliwia lepsze funkcjonowanie dzięki wytworzeniu bardziej adekwatnej samooceny.

Terapeuta bez względu na to, co wnosi ze sobą pacjent, jest przyjazny, sam nie ocenia i nie interpretuje, daje pacjentowi możliwość samodzielnego dokonywania ocen, wyciągania wniosków, poznawania własnej osobowości, podtrzymuje i wspiera pacjenta w adekwatnym wyrażaniu myśli, uczuć i własnych potrzeb, dbając przy tym o szacunek do samego siebie pacjenta i szacunek do otoczenia, w którym funkcjonuje.
Terapia pomaga pacjentowi używać w codziennym życiu komunikatów typu „JA” („Ja się zdenerwowałam”, „Mnie to wkurzyło, zabolało”) zamiast oceniających, prowokujących „TY” („Ty mnie zirytowałeś”, „Ty to zrobiłeś”).
Ułatwia to pacjentowi nawiązywanie głębszych pozytywnych relacji z innymi ludźmi i umożliwia dbałość o własne potrzeby, szanując przy tym ludzi, z którymi wchodzi w relacje.

Terapia jest więc miejscem, gdzie pacjent odnajdzie dla siebie punkt, w którym będzie mógł do końca być sobą ze swoimi przemyśleniami, systemem wartości, lękami i wszelkimi emocjami, których doświadcza, bez ryzyka oceny czy interpretacji. Pacjent ma sam możliwość wyciągnąć konstruktywne (pozytywne) wnioski i mieć większą kontrolę nad tym, co się z nim dzieje i jakie relacje z ludźmi tworzy.

Tekst: Anna Ręklewska